Het eerste gebedshuis in De Haan-centrum was de Willibrorduskapel van 1897, gelegen tussen de Dantelaan en de Montaignelaan. Door de toename van zowel de bevolking als het toerisme werd deze kapel al snel te klein. Pierre Borre, advocaat in Brussel en grondeigenaar in De Haan, nam in 1899 het initiatief om een kerk te bouwen. De Paters Augustijnen uit Gent verzorgden de diensten en bouwden langs de Grotestraat (nummer 10) een klooster. In 1934 wordt een nieuw transept en koor bijgebouwd, zodat het grondplan van de kerk de vorm van een Lotharings kruis verkrijgt, ter ere van Sint-Monica. Je ziet de patroonheilige afgebeeld in het frontaal boven de hoofdingang, met opschrift "SANCTA MONICA ORA PRO NOBIS" en "ORD. S. AUGUSTINI HAAN AAN ZEE".
De driebeukige kerk met bescheiden achthoekige toren is ingericht in neogotische stijl met enkele karakterbepalende accenten uit de byzantijnse kunst. Het meubilair is sober met onder meer biechtstoelen, offerblokken, communiebank, kruisweg. In het koor vind je glasramen met afbeelding van heiligen. Vermeldenswaard is de kruisweg in basreliëfs. Het orgel (1968) is van de hand van Jos Loncke en zonen.
